Verkiezingen en bijna-dood ervaringen in de ambulance 💁🏼🚑

Maandag 20 mei - vrijdag 24 mei

Maandag was het tijd om naar de afdeling 'Female' te gaan (zie foto van de verpleegpost en met de verpleegkundige). Een afdeling waar alleen vrouwelijke patiënten liggen (ja, echt). Er zijn 5 grote kamers, met wisselend 4 tot 10 bedden erin. Het was deze week erg rustig op de afdeling, waarschijnlijk heeft dit te maken met de verkiezingen. Stel we hadden 5 patiënten, mochten er weer 4 met ontslag. Ach, ik ben nu wel een pro in ontslag regelen! 

Ik heb de test voor baarmoederhalskanker gezien. Heel interessant hoe dit hier gebeurd! Er wordt een eendenbek ingebracht waarna er azijn op de baarmoedermond gedept wordt. Als er binnen 1 minuut verandering plaatsvindt, dan kan dit wijzen op baarmoederhalskanker. Ik mocht 'assisteren' door de spullen steriel klaar te leggen en mee te kijken.

Ook mocht ik mee met een overplaatsing van een patiënt naar het 'Central Hospital'. De patiënt op een matrasje achterin de ambulance, zonder riem. Familie erbij, zo'n 4 man sterk. De chauffeur voorin en ik en de verpleegkundige mochten samen op de voorstoel. De patiënt was er niet goed aan toe, maar het was zeker geen spoed. Maar de sirenes gingen aan en het gaspedaal ging in. Mensen gaan iets aan de kant als ze een ambulance horen, maar niet zoals in Nederland, dat iedereen de berm in schiet. Daarom moest de chauffeur naar de andere weghelft. Maar wat deze beste man soms even vergat, is dat daar ook nog tegenliggers waren. Na een aantal bijna-aanrijdingen kwamen we toch veilig aan in het ziekenhuis. De patiënt werd zonder matras uit de ambulance getild, op een brancard. De papieren werden aan de verpleegkundige van daar gegeven, er werd in een aantal zinnen uitgelegd om welke patiënt het ging en hup, daar zaten we weer op de weg terug. Dat gaat toch wel iets anders dan in Nederland heb ik gemerkt. Maar eigenlijk het meest bijzondere kwam daarna nog, toen de chauffeur stopte bij een gebouw waar hij blijkbaar geld of een cheque moest ophalen van tabak dat hij had verkocht (dat is wat ik ervan begreep in ieder geval😉). Een halfuur moesten we op hem wachten. In Nederland ondenkbaar en zou ik boos zijn geworden op hem, hier heb ik een halfuurtje staan te genieten in het zonnetje. Dat aanpassen lukt aardig goed en is ook nodig, anders word je soms gek💁🏼

De verkiezingen waren hier op dinsdag en dat is een big happening hier. Al vanaf toen we in Malawi aankwamen hebben we promotie wagens gezien met keiharde muziek, overal posters, mensen met t-shirts aan van de politieke partij en in de afgelopen 2 weken stonden ze soms zelfs op de wegen en markten te zingen en te dansen. Er was nog even sprake van dat de huidige president met de stemmen wilde sjoemelen, maar ik geloof dat dit niet gelukt is. Het laatste nieuws dat ik te horen heb gekregen, is dat ze een nieuwe president krijgen, eentje die beter is dan die hiervoor. Dus ze zijn blij!

We beseften ons vandaag dat we nu nog maar 3 weken stage hebben, daarna nog 3 weken reizen en dan zit het er al weer op. Gek hoor, de tijd gaat snel!

Voor dit weekend tot nu toe nog geen plannen, wat de eerste keer is. Dus we zullen zien wat het weekend ons brengt!